Tienduizenden grutto’s verzamelen zich in de rijstvelden langs de Taag voordat ze aan de laatste etappe van hun lange reis naar ons land beginnen. Het is een buitengewoon spectaculair schouwspel.
Duizenden grutto’s stijgen tegelijk op als een slechtvalk passeert. Het is een korte onderbreking van het vaste patroon dat de grutto’s er in de rijstvelden langs de Taag op na houden.
Eten en rusten, met hun lange poten in het water, dat is wat ze doen in de rijstvelden op zo’n 25 kilometer van Lissabon.
Nederlands onderzoek
Ze worden gadegeslagen door Nederlandse onderzoekers die voor een project van Rijksuniversiteit Groningen hele dagen bezig zijn met het aflezen van de kleurringen die honderden grutto’s om hun poten dragen. Jacob Jan de Vries van Terschelling en Bob Loos van Texel waren er de afgelopen twee weken.
Door hun telescopen zagen de mannen dat veel van de vogels letterlijk van kleur verschoten. Het grijze winterkleed veranderde in het roodbruine verenpak dat ze in de broedperiode dragen, ten teken dat het tijd werd om te vertrekken.
Tijd voor vertrek
Dat gebeurde vorige week dan ook. Geregeld vlogen groepjes van enkele honderden grutto’s tegelijk op om het luchtruim te kiezen. Ze trokken pal noord, een rechtstreekse reis van zo’n dertig uur naar de broedgebieden in ons land.
Als ze arriveren, zoeken ze eerst de vaste verzamelplaatsen op. Natte gebieden, waar ze moeten bijtanken na de energieverslindende reis. Een tijdje daarna komt het er echt op aan: de broedperiode waarin de grutto’s moeten zorgen voor nageslacht. De laatste jaren gaat dat steeds mis. Nu maar hopen dat alle inspanningen van de vogels deze keer niet voor niks zijn geweest.
Een uitgebreide reportage over de grutto’s in Portugal verschijnt komende zaterdag in weekendbijlage Sneon en Snein.