Citizens, elites and benefactors: The politics of public generosity in Roman Asia Minor

Het Romeinse Rijk was een van de meest sociaal ongelijke samenlevingen uit de menselijke geschiedenis. Tegelijkertijd waren de leden van de elites van het Rijk bijzonder actief als publieke weldoeners. Deze publieke generositeit kennen we tegenwoordig als het euergetisme (naar het Oudgriekse euergetes, weldoener): een uitwisseling van publieke giften door leden van de elite (ter financiering van tempels, theaters, badhuizen, gymnasia, of feesten, spelen en publieke uitdelingen) aan de stad, de burgerij, of groepen daarbinnen in ruil voor eretekenen, vaak standbeelden en ereinscripties. Naast de Romeinse keizer en leden van de rijkselite (senatoren en ridders) waren vooral leden van de provinciale stedelijke elites actief als weldoeners. In deze studie concentreer ik me op de publieke generositeit van de stedelijke elites in Romeins Klein-Azië (het huidige Turkije) gedurende de 1e, 2e en vroege 3e eeuw n.C. De vraag die ik probeer te beantwoorden is wat nu precies de rol en functie van het euergetisme waren in de stedelijke maatschappij. Daarnaast probeer ik te achterhalen waarom de ongekende bloeiperiode van de publieke vrijgevigheid in het Romeinse Rijk nu juist plaatsvond in deze periode. Het bronnenmateriaal waarop deze studie is gebaseerd bestaat voor het grootste deel uit de stenen (soms bronzen) ere-inscripties die werden opgericht voor vrijgevige leden van de locale elite, waarvan er talloze bewaard zijn gebleven uit de Romeinse Keizertijd. ... Zie: Samenvatting