Abstract
Te vroeg gepiekt. Dat overkwam de SP in de aanloop naar de Tweede-Kamerverkiezingen van 22 januari 2003. In sommige opiniepeilingen stond de partij begin december op 24 zetels; bijna had zij de PvdA ingehaald. Op de verkiezingsdag vijf weken later bleef de teller echter op negen steken – terwijl de fel bestreden sociaal-democraten er onder aanvoering van Wouter Bos 42 behaalden. De teleurstelling was natuurlijk groot, maar toch hoeft de SP niet bij de pakken neer te zitten: de peilingen hebben aangetoond hoe groot haar electorale potentieel is. Met de zich verscherpende sociale tegenstellingen – het kabinet-Balkenende staat lijnrecht tegenover de vakbonden – zit er meer in het vat voor de rode protestpartij, die bij vrijwel elke verkiezing vooruitgang weet te boeken.
Original language | Dutch |
---|---|
Pages (from-to) | 26 |
Number of pages | 1 |
Journal | NRC Handelsblad, boekensupplement |
Publication status | Published - 2-Jul-2004 |