Abstract
Sinds de opkomst van de transformationeel-generatieve taaltheorie is het gebruikelijk om uit te gaan van het idee dat de syntaxis autonoom is. Hoewel het begrip 'de autonomie van de syntaxis' niet expliciet is gedefinieerd, komt het erop neer dat de grammatika gebaseerd wordt op de syntaxis in plaats van op enig andere komponent van de grammatika. Een syntaktisch gebaseerde grammatika past in een taaltheorie
waarbinnen het kennen van syntaktische strukturen essentieel is voor het kennen van het 'wezen' van de taal. Wezenlijk voor taal is dat gene wat universeel is, dat wil zeggen, wat alle talen gemeenschappelijk hebben. Grammatikale theorieën die gebaseerd zijn op de syntaxis zijn er op uit om bepaalde vormkenmerken van talen als universeel aan te wijzen. ...
Zie: Samenvatting
Original language | English |
---|---|
Qualification | Doctor of Philosophy |
Supervisors/Advisors |
|
Publisher | |
Publication status | Published - 1990 |