Effecten van tijd-ruimtelijke flexibiliteit op de balans tussen werk en privé

In Nederlandse arbeidsorganisaties worden deeltijdwerk, flexibele begin- en eindtijden en thuiswerken vaak als oplossingen gezien voor de ‘combinatieproblemen’ van werknemers. Het is echter denkbaar dat dergelijke tijd-ruimtelijke flexibiliteit onder zogenoemde ‘nieuwe arbeidscondities’, waarbij het werk wordt gekenmerkt door autonomie, projectgericht werken, resultaatmanagement en strikte deadlines, de afstemming tussen werk en privé juist kan bemoeilijken en werkgerelateerde stress in de privésfeer kan vergroten. De vraag is dan ook of flexibiliteit ook voor de categorie ‘nieuwe werknemers’ tot een betere werk-privé-balans leidt. Op basis van gegevens van 807 Nederlandse werknemers verzameld in 2003 wordt geconcludeerd dat tijd-ruimtelijke flexibiliteit voor werknemers inderdaad effectief is, en dat dit evenzeer geldt voor ‘nieuwe werknemers’. Over het algemeen blijken werknemers met een kleinere deeltijdbaan (12-24 uur per week) een betere balans te ervaren. Zeggenschap over begin- en eindtijden blijkt positief bij te dragen aan de werk-privé-balans van vrouwelijke werknemers. De werk-privé-balans van thuiswerkers en werknemers met grotere deeltijdbanen was niet aantoonbaar beter dan die van andere werknemers. In de afsluitende paragraaf wordt teruggegrepen op de huidige discussies rondom tijd-ruimtelijke flexibiliteit en ‘nieuwe arbeidscondities’ en worden beleidsimplicaties besproken.