"Men meldt ons van Terschelling..." De verandering van de economisch geografische positie van Terschelling in de afgelopen 100 jaar

In 2008 stond de Gemeente Terschelling bovenaan in de ‘top 10 cafédichtheid‘ gepubliceerd door Intermediar . Hierbij liet Terschelling verschillende Limburgse toeristische trekpleisters als Valkenburg en Maastricht achter zich. Het grote aantal cafés op het eiland is een gevolg van de meer dan 350.000 toeristen die het eiland bezoeken. Deze gasten brengen veel werkgelegenheid voor de bewoners van het eiland met zich mee. Niet alleen de Horeca maar ook andere sectoren zijn sterk gerelateerd aan het toerisme. Opgeteld is ongeveer 60% van de beroepsbevolking werkzaam in één van deze sectoren . Anno 2009 verdient het grootste deel van de Terschellingers dus direct of indirect hun geld aan de toerist. Dit is niet altijd zo geweest. Aan het begin van de twintigste eeuw was er namelijk nauwelijks tot geen sprake van badgasten, zoals ze toen genoemd werden, op Terschelling. De eilanders verdienden destijds de kost met de zee en het land. Zo was in 1910 maar liefst 35% van de beroepsbevolking werkzaam in de maritieme sector (o.a. visserij, zeevaart) en 32% in de agrarische sector (voornamelijk boeren) . In de periode hier tussen is dus behoorlijk wat veranderd. Deze transformatie heeft een grote invloed op een eiland met nog geen 5000 inwoners en staat centraal in dit onderzoek. De economisch geografische positie speelt hierbij een belangrijke rol.