Metacognition in psychotic disorders

Het kunnen denken over hun eigen gedachten en gevoelens en die van anderen (metacognitie) is vaak lastig voor mensen met een psychotische stoornis. Dit heeft zijn weerslag heeft op het (interpersoonlijke) functioneren. Het eerste deel van dit proefschrift is gericht op verscheidene definities van metacognitie die worden gehanteerd en de daarbij behorende behandelingen, op verbanden tussen deze vaardigheden en de ervaring van werk, en risico op geweld. In het tweede deel van het proefschrift bespreken wij onderzoek naar de effectiviteit van een nieuwe psychotherapie gericht op metacognitieve vaardigheden bij psychose. Wij bespreken eerst de behandeling van een enkele client (case study), dan een groep patiënten waarbij bemoedigende resultaten werden gevonden (pilot study) , en vervolgens een groot onderzoek naar de effectiviteit van 40 sessies van de behandeling bij 35 patiënten vergeleken met 35 mensen die geen behandeling kregen. Onze resultaten zijn gematigd positief: direct na de behandeling wordt geen verschil gevonden tussen de groepen; beide groepen gaan vooruit op metacognitieve vaardigheden. In de controlegroep is dit effect echter 6 maanden later niet meer te vinden, zij zijn weer terug op het oude functioneren, terwijl de mensen die de behandeling hebben ontvangen door bleven verbeteren.