New prognostic markers to predict clinical outcome in patients with laryngeal cancer

Om de behandeling van kanker aan de stembanden voor individuele patiënten te verbeteren is het gewenst te kunnen voorspellen of de tumor reageert op een bepaald soort behandeling. UMCG-promovendus Michiel Schrijvers vond dat bepaalde eiwitmarkers verband houden met betere lokale controle na bestraling, en andere met het optreden van uitzaaiingen in lymfeklieren. Hoofd- hals kanker is de vijfde meest voorkomende vorm van kanker in de wereld. Jaarlijks worden 600.000 nieuwe patiënten gediagnosticeerd en sterven er 350.000 patiënten aan deze vorm van kanker. Twintig procent van alle hoofd-halstumoren zijn gelokaliseerd in het strottenhoofd (larynx), waarvan ongeveer 66% op de stembanden. De meeste kleine tumoren op de stembanden worden bestraald. Voor de meer uitgebreide tumoren is een operatie en/of chemotherapie en radiotherapie eerste keus behandeling. Tot nu toe hangt de keuze voor behandeling af van factoren zoals tumorlokalisatie en grootte. Voor een betere inschatting van het effect onderzocht Schrijvers celbiologische tumormarkers als voorspellers van het effect van radiotherapie. In een groep patiënten met stembandkanker vond Schrijvers na bestraling dat hoge expressie van pFADD, en een lage expressie van HIF1a en CA-IX significant geassocieerd waren met een betere lokale controle. Hoge EGFR expressie was geassocieerd met uitzaaiingen in de lymfeklier. Deze resultaten kunnen helpen om patiënten te selecteren die mogelijk baat hebben bij het toevoegen van chemotherapie of andere behandeling aan de huidige standaard van radiotherapie.