Novel mechanisms for prevention and treatment of type 2 diabetes

Type 2 diabetes (T2D) is wereldwijd een van de meest voorkomende chronische ziektes geworden in de laatste 20-30 jaar. Alhoewel de ontdekking van insuline een gigantisch succes is in de geschiedenis van diabetes behandeling, moeten we nog verschillende problemen overkomen die insuline nog niet heeft opgelost. Daarnaast zijn er een aantal nieuwe problemen opgedoken als bijwerkingen van insuline gebruik zoals bijvoorbeeld insuline geïnduceerde hypoglycemie. Het cruciale probleem is dat we de chronische en vaak ernstige complicaties van T2D niet kunnen voorkomen en we ook ideale methode ter preventie van T2D ontwikkeling nog niet hebben gevonden. Het is van vitaal belang om nieuwe mechanismen van T2D te onderzoeken zodat we T2D effectiever kunnen bestrijden in de nabije toekomst. In dit proefschrift bekijk ik nieuwe mechanismen voor preventie en behandeling van T2D, en beschrijf ik een aantal studies naar nieuwe mechanismen vanuit verschillende perspectieven inclusief belangrijke bevindingen vanuit genetische studies. In hoofdstuk 1 geef ik een kort historisch overzicht van diabetes therapie sinds de introductie van insuline in de kliniek. Insuline heeft het leven van diabetes patiënten significant verlengd, maar het heeft klinische dokters en wetenschappers de mogelijkheid gegeven om de complicaties die gepaard gaan met chronische diabetes te observeren. Deze complicaties zijn tot op dit moment nog niet opgelost. Om T2D effectief te voorkomen en behandelen is er een dringende behoefte aan nieuwe medicijnen. Hiervoor is meer onderzoek nodig naar mechanismen die actief zijn in T2D, vooral vanuit de genetisch oogpunt. Insuline kan serieuze bijwerkingen veroorzaken, die, alhoewel niet zo frequent als eerder, nog steeds een probleem vormen. Om oplossingen te vinden voor deze problemen moeten we eerst de mechanismen die aan T2D ten grondslag liggen ontdekken en ze beter begrijpen. In Hoofdstuk 2 geef ik een overzicht van 50 loci geassocieerd met T2D die vooral ontdekt zijn door genoom-wijde associatie studies. De nieuw geïdentificeerde kandidaat genen zijn potentiële doelwitten van anti-diabetische medicijnen in de toekomst.