Abstract
Patiënten met een agressieve vorm van lymfeklierkanker worden meestal behandeld met een combinatie van celremmende middelen (cytostatica) en antistoffen. Als deze behandeling faalt, wordt bij jonge patiënten een autologe stamceltransplantatie verricht, om alsnog te proberen genezing te bereiken. Hierbij worden zeer hoge doses cytostatica toegediend, gevolgd door transplantatie van tevoren afgenomen en ingevroren stamcellen, afkomstig uit het eigen beenmerg.
Uit het promotieonderzoek van Gustaaf van Imhoff blijkt dat vroege autologe stamceltransplantatie vooral tot betere genezing leidt wanneer een voldoende stevige voorbehandeling wordt gegeven. Een kwart van de patiënten bleek echter ook voor de hoge dosis cytostatische therapie ongevoelig te zijn. Het bleek mogelijk op basis van speciale kleuringen (immunohistochemie) van het tumormateriaal van tevoren in te schatten welke patiënten beter of minder goed zouden reageren op deze behandelvorm. Naar aanleiding van de resultaten van dit onderzoek is een nieuwe landelijke studie opgezet, waarbij autologe stamceltransplantatie en standaard behandeling rechtstreeks met elkaar worden vergeleken.
Original language | English |
---|---|
Qualification | Doctor of Philosophy |
Supervisors/Advisors |
|
Publisher | |
Print ISBNs | 9789077487471 |
Publication status | Published - 2007 |