Read all about it!

Het onderzoek in dit proefschrift is uitgevoerd binnen de interventie ‘Meer Taal, Meer Kans’. Deze interventie is vanaf 2009 uitgevoerd in Leeuwarden en Rotterdam. De doelgroep bestond uit Antilliaanse peuters en hun moeders. De doelen van dit programma waren om de opvattingen van de deelnemende Antilliaanse moeders met betrekking tot hun eigen invloed op de taalontwikkeling van hun kind positiever te maken, om de positieve en warme interactie tussen moeder en kind te stimuleren en om de thuistaalomgeving in zowel het Papiaments als het Nederlands te verrijken. Kort gezegd waren de voorleesopvattingen van de deelnemende Antilliaanse moeders positief en slechts op een paar onderdelen minder positief dan die van een contrastgroep van hoogopgeleide Nederlandse moeders. Noch de voorleesopvattingen, noch de wederkerigheid kunnen echter omschreven worden als stabiele constructen. Als er naar de individuele scores wordt gekeken is er sprake van een sterke intra- en interindividuele variabiliteit. Wat betreft de tweetaligheid valt op dat de meeste gezinnen een voorkeur hadden voor de Nederlandse taal, terwijl de interventie een tweetalig karakter had. In de combinatie van de genoemde constructen, zijn er statistische relaties gevonden tussen de hoeveelheid deelname in de interventie, positieve interactie en het aandeel van het kind in het gesprek. Ook bleek dat kinderen uit gezinnen met meer huisbezoeken meer lexicale diversiteit toonden. Hoewel beperkingen met betrekking tot de context en het onderzoeksontwerp ernstige gevolgen hadden voor de interpretatie, blijkt wel dat het onderzoek interessante combinaties van groeps- en procesgegevens opgeleverd heeft. Dit kan toegepast kan worden in diverse (interventie)omgevingen.