Abstract
Inleiding: mensen met een verstandelijke beperking (VB)
hebben een verhoogd risico op dysfagie. Om – vaak ernstige
– gevolgen zoals aspiratiepneumonie en luchtwegblokkade
te voorkomen, is het tijdig vaststellen van dysfagierisico
belangrijk. Periodiek screenen van alle cliënten door logopedisten
is praktisch onhaalbaar. Snelle en eenvoudige
screening door zorgverleners zou uitkomst bieden.
Methode: deze studie bestond uit vier delen: 1) ontwikkeling
van het Screeningsinstrument voor Dysfagie bij mensen
met VB (SD-VB) op basis van literatuur, bestaande instrumenten
en praktijkervaringen, 2) eerste validering bij een
kleine steekproef (n=42), 3) verdere validering van een aangescherpte
versie bij een grote steekproef (n=1064) en 4)
optimalisering. Het SD-VB is ingevuld door zorgverleners en
is in het kader van de validering afgezet tegen de door logopedisten
veelgebruikte Dysphagia Disorder Survey (DDS).
Resultaten: het SD-VB omvatte 8 items over risicofactoren
en 20 items (deel 2 van het onderzoek)/21 items (deel 3 van
het onderzoek) over eet- en drinkgedrag. De totaalscore
vertoonde een sterke samenhang met de totaalscore op
de DDS. Vergeleken met de dysfagieconclusie op de DDS,
bleek dat een afkapwaarde van SD-VB=3 (deel 2) of SDVB=
4 (deel 3) de beste sensitiviteit, specificiteit en voorspellende
waarden gaven, allen hoger dan 70%. Items vormden
samen een betrouwbare schaal (interne consistentie).
Conclusie: de eerste resultaten suggereren dat het SD-VB
een veelbelovend screeningsinstrument is om te gebruiken
door zorgverleners. Een geoptimaliseerde en verder
getoetste versie past in een periodiek werkproces met het
SD-VB als eerste stap, gevolgd door diagnostiek door een
logopedist (afhankelijk van de SD-VB-score), eet- en drinkadviezen
en evaluatie.
hebben een verhoogd risico op dysfagie. Om – vaak ernstige
– gevolgen zoals aspiratiepneumonie en luchtwegblokkade
te voorkomen, is het tijdig vaststellen van dysfagierisico
belangrijk. Periodiek screenen van alle cliënten door logopedisten
is praktisch onhaalbaar. Snelle en eenvoudige
screening door zorgverleners zou uitkomst bieden.
Methode: deze studie bestond uit vier delen: 1) ontwikkeling
van het Screeningsinstrument voor Dysfagie bij mensen
met VB (SD-VB) op basis van literatuur, bestaande instrumenten
en praktijkervaringen, 2) eerste validering bij een
kleine steekproef (n=42), 3) verdere validering van een aangescherpte
versie bij een grote steekproef (n=1064) en 4)
optimalisering. Het SD-VB is ingevuld door zorgverleners en
is in het kader van de validering afgezet tegen de door logopedisten
veelgebruikte Dysphagia Disorder Survey (DDS).
Resultaten: het SD-VB omvatte 8 items over risicofactoren
en 20 items (deel 2 van het onderzoek)/21 items (deel 3 van
het onderzoek) over eet- en drinkgedrag. De totaalscore
vertoonde een sterke samenhang met de totaalscore op
de DDS. Vergeleken met de dysfagieconclusie op de DDS,
bleek dat een afkapwaarde van SD-VB=3 (deel 2) of SDVB=
4 (deel 3) de beste sensitiviteit, specificiteit en voorspellende
waarden gaven, allen hoger dan 70%. Items vormden
samen een betrouwbare schaal (interne consistentie).
Conclusie: de eerste resultaten suggereren dat het SD-VB
een veelbelovend screeningsinstrument is om te gebruiken
door zorgverleners. Een geoptimaliseerde en verder
getoetste versie past in een periodiek werkproces met het
SD-VB als eerste stap, gevolgd door diagnostiek door een
logopedist (afhankelijk van de SD-VB-score), eet- en drinkadviezen
en evaluatie.
Translated title of the contribution | Screening instrument for Dysphagia in people with Intellectual Disabilities (SD-ID): development and first validation |
---|---|
Original language | Dutch |
Pages (from-to) | 50-65 |
Number of pages | 16 |
Journal | Nederlands Tijdschrift voor de Zorg aan mensen met verstandelijke beperkingen (NTZ) |
Volume | 47 |
Issue number | 2 |
Publication status | Published - 15-Jun-2021 |