Stille Größe: Das niederländische Interesse an deutscher Architektur und Architekturförderung im 19. Jahrhundert

In het zuiden, vanaf 1830 Belgie, verrezen paleizen, universiteitsgebouwen en theaters, in het noorden bleef soberheid voorlopig troef. Pas na de Belgische revolutie van 1830 veranderde binnen een decennium de Neder¬landse houding ten opzichte van architectonische grandeur. In het kader van een nieuwe definitie van de Nederlandse rol na het uiteenvallen van het Verenigde Koninkrijk en de opkomst van België als zelfstandige staat lijkt ook de vraag naar imposantere nationals architectuur gerezen te zijn. Met de interesse voor een architectuur die aan de ens kant in de traditionele soberheid moest wortelen, maar die aan de andere kant ook een nieuw nationaal zelfbewustzijn moest vertalen in architectuur (interesse voor een snort `Stills Grandeur'), rees ook de interesse voor buitenlandse ontwikkelingen. In de late jaren dertig van de negentiende eeuw kwam even Groot-Brittannië in beeld. Daarna werd de blik op de Duitse Staten gericht.