Abstract
In de nasleep van de recente financiële crisis wordt steeds vaker de roep gehoord om te waarborgen dat krediet aan consumenten alleen op maatschappelijk verantwoorde wijze wordt verstrekt. Het begrip verantwoorde kredietverstrekking is de laatste jaren sterk tot ontwikkeling gekomen op verschillende niveaus van een multilevel governancesysteem. Het antwoord op de vraag wat verantwoorde kredietverstrekking inhoudt, moet worden gezocht in de EU-wetgeving, de Nederlandse financiële toezichtwet- en regelgeving van bestuursrechtelijke aard, het Nederlandse civiele recht en de zelfregulering door de kredietindustrie. De verhouding tussen deze regelcomplexen is niet altijd helder. In deze bijdrage wordt getracht om enige ordening aan te brengen in een lappendeken aan regels rondom verantwoorde kredietverstrekking aan de consument. Centraal staan de vragen wanneer sprake is van (on)verantwoorde kredietverstrekking, hoe dat wordt beoordeeld en welke consequenties worden verbonden aan de vaststelling dat kredietverstrekking onverantwoord zou zijn in een individueel geval.
| Original language | English |
|---|---|
| Pages (from-to) | 181-191 |
| Number of pages | 11 |
| Journal | Tijdschrift voor Consumentenrecht & Handelspraktijken |
| Volume | 13 |
| Issue number | 4 |
| Publication status | Published - 2014 |
Keywords
- consumentenkrediet, consumptief krediet, hypothecair krediet, verantwoorde kredietverstrekking, overkreditering, multi-level governance