Abstract
Het kabinetsbesluit van 22 september betekent het einde van de Groningse gaswinning. Hiermee verdwijnt de grondoorzaak van veel aardbevingsellende. Wonen in Groningen wordt officieel weer ‘veilig genoeg’ (= zonder levensgevaar). Verdere woningversterking dient vooral tot schadepreventie en om bewoners een ‘veilig gevoel’ te geven. Inmiddels volgt Staatstoezicht op de Mijnen (SodM) een veelzijdiger risicobegrip dan alleen individuele overlijdenskans. Daardoor blijft ook de staatssecretaris voor Mijnbouw vinden dat duizenden huizen nog te onveilig zijn. Dit bestendigt onzekerheid, angst en stress onder bewoners en brengt onnodig veel versterkingsoverlast met zich mee. Uit wetenschappelijke onzekerheid nog jarenlang doorgaan met achterstallige woningversterking lijkt weinig zinvol. De ‘ereschuld’ aan de Groningers vraagt om een openhartige, nuchtere veiligheidscommunicatie en een gecoördineerde aanpak van schadeherstel, noodzakelijke versterking en verduurzaming van gebouwen. Dit zal ook de veiligheidsgevoelens ten goede komen.
| Original language | Dutch |
|---|---|
| Pages (from-to) | 53-57 |
| Number of pages | 5 |
| Journal | Tijdschrift Milieu |
| Volume | 2023 |
| Issue number | 5 |
| Publication status | Published - Nov-2023 |