Articulation issues in total hip arthroplasty

Het proefschrift beslaat meerdere vraagstellingen die met name gaan over het articulerende deel, dat wil zeggen het kop/kom-gedeelte, van de totale heupprothese. Aan bod komen de klinische en radiologische resultaten van meerdere patiëntgroepen uit het Martini Ziekenhuis die in de afgelopen jaren zijn behandeld met een totale heupprothese. Belangrijkste onderdeel vormt de ontwikkeling van weefselreacties ten gevolge van metaaldeeltjes rond heupprotheses, zgn. pseudotumoren. Patiënten die behandeld zijn met een metalen kop in combinatie met een metalen kom (zgn. metaal-op-metaal protheses) laten beduidend meer van deze pseudotumoren rond de heup zien dan patiënten met een metalen kop in combinatie met een plastic (polyethyleen) kom (zgn. metaal-op-polyethyleen protheses). Verrassend genoeg komen pseudotumoren ook bij deze laatste combinatie (metaal-op-plastic) desalniettemin vaker voor dan van tevoren was verwacht. Mogelijk komt dat doordat de koppeling van de metalen heupkop aan de metalen heupsteel ook tot slijtage leidt en vorming van metaaldeeltjes geeft. Daarnaast komt uit het onderzoek naar voren dat kleinere koppen van de metaal-op-metaal protheses beduidend minder weefselreacties geven dan de grotere koppen.
In het proefschrift worden studies beschreven die grotendeels over deze weefselreacties gaan, maar ze gaan ook over de lange termijn resultaten van een veel gebruikte cementloze heuppprothese en over de vraag of een kommetje dat met cement vast is gezet meer slijt dan een cementloos kommetje.