Samenvatting
Het adenocarcinoom van de slokdarm is een dodelijke vorm van slokdarmkanker. Barrett’s oesofagus is een voorloper afwijking van het adenocarcinoom van de slokdarm. Op dit moment is er nog veel onbekend over de ontwikkeling van Barrett’s oesofagus en het adenocarcinoom van de slokdarm. In dit proefschrift wordt beschreven dat signaaltransductieroutes die belangrijk zijn in de embryonale ontwikkeling van de slokdarm ook een centrale rol spelen in het ontstaan van Barrett’s oesofagus en het adenocarcinoom van de slokdarm. Barrett’s oesofagus kan behandeld worden, terwijl het adenocarcinoom van de slokdarm vaak te laat wordt gediagnosticeerd, waardoor een behandeling gericht op genezing niet meer mogelijk is In een pilot studie laten we zien dat miRNA’s (een recent ontdekte groep van nucleotidezuren) mogelijk gebruikt kunnen worden om Barett’s oesofagus vast te stellen. Momenteel bestaat de behandeling van Barrett’s oesofagus uit bestraling en chemotherapie, gevolgd door een operatie om de kanker weg te nemen. Sommige patiënten reageren goed op deze behandeling, terwijl anderen daar geen baat bij hebben. Waardoor dit verschil komt is nu nog niet duidelijk. In het proefschrift laten we zien dat patiënten bij wie in het kankerweefsel de eiwitten SOX2 en CD44 aanwezig zijn een kortere overleving hebben vergeleken met patiënten die deze eiwitten in het kankerweefsel missen.
Originele taal-2 | English |
---|---|
Kwalificatie | Doctor of Philosophy |
Toekennende instantie |
|
Begeleider(s)/adviseur |
|
Datum van toekenning | 10-jun.-2015 |
Plaats van publicatie | [Groningen] |
Uitgever | |
Gedrukte ISBN's | 978-90-367-7916-6 |
DOI's | |
Status | Published - 2015 |