Biofilm on orthodontic retention wires: an in vitro and in vivo study

Orthodontische behandelingen worden steeds populairder. Om na een orthodontische behandeling het resultaat vast te houden, worden retentiedraden achter de voortanden geplaatst. Deze draden zijn heel effectief, maar hebben als nadeel dat er biofilm (tandplaque) aan de draden hecht, waardoor rondom deze draden vaker complicaties zoals tandvleesontsteking en gaatjes ontstaan.
In dit proefschrift is geëvalueerd hoe de vorming van biofilm op de retentiedraden te beïnvloeden is, zodat complicaties rondom de draden zoveel mogelijk voorkomen kunnen worden. De vorm van de draden blijkt van grote invloed op de hoeveelheid biofilm die zich vormt. Op een draad die is opgebouwd uit meerdere strengen vormt meer biofilm dan op een draad die bestaat uit één streng. Het oppervlak van een meerstrengs draad is ruwer, waardoor biofilm zich makkelijker hecht. De hoeveelheid biofilm die zich vormt op de draden is te verminderen door het gebruik van een antibacteriële tandpasta al dan niet in combinatie met een antibacterieel mondspoelmiddel. Interessant is dat ook de samenstelling van de biofilm veranderd door het gebruik van deze middelen. De biofilm wordt minder schadelijk doordat een aantal bacteriën die tandvleesontsteking en gaatjes veroorzaken minder vaak voorkomen in de biofilm. Een probleem van biofilms is echter dat deze een heel compacte structuur hebben en daardoor moeilijk doordringbaar zijn voor antibacteriële middelen, deze werken daardoor minder goed. Echter, door gebruik te maken van een elektrische tandenborstel veranderd de structuur van de biofilm. Deze wordt opener en daardoor beter doordringbaar voor antibacteriële middelen, waardoor het effect van deze middelen vergroot wordt.