Samenvatting
Het succes van transplantatie wordt beperkt door de beschikbaarheid van donororganen en de overleving van het transplantaat, wat afhangt van de immuun activatie in de hersenendode donor.
In het eerste deel van deze thesis wordt het heilzame effect van de preconditionering door N-octanoyl dopamine (NOD) in transplantatie geassocieerde processen duidelijk gemaakt. Het tweede deel beschrijft het effect van ventilatie en etiologie van hersendood op de donorlong en nier.
Allereerst, NOD preconditionering in een model voor acuut nierfalen, resulteert in een verbeterde nierfunctie en een verbeterd herstel in vergelijking met de zoutoplossing behandeling. NOD voorkomt cel beschadiging in cardiomyocyten die koud bewaard zijn, en resulteert in een sneller metabolisch herstel en betereoverleving enfunctionaliteit van de cellen na opwarmen. Bovendien beperkt NOD de immuunrespons in endotheel cellen en de adhesie van pro-inflammatoire cellen.
Vervolgens, een long beschermende ventilatie strategie zorgt voor een verbeterde overleving in vergelijking tot traditionele ventilatie strategieën. Traditionele ventilatie veroorzaakt meer longbeschadiging en inflammatie in hersendode donoren dan in niet hersendode donoren. Ten derde, verschillen in etiologie van hersendode donoren veroorzaken geen verschillen in de inflammatie in de longen. Snelle hersendood inductie resulteerde in verhoogde longbeschadiging. Terwijl langzame inductie leidde tot een verslechtering van de nierfunctie en tot een verhoging van de inflammatie en oxidatieve stress in het parenchym. In de lever is geen functionele verandering gevonden, terwijl inflammatie en celdood wel verhoogd waren.
In het eerste deel van deze thesis wordt het heilzame effect van de preconditionering door N-octanoyl dopamine (NOD) in transplantatie geassocieerde processen duidelijk gemaakt. Het tweede deel beschrijft het effect van ventilatie en etiologie van hersendood op de donorlong en nier.
Allereerst, NOD preconditionering in een model voor acuut nierfalen, resulteert in een verbeterde nierfunctie en een verbeterd herstel in vergelijking met de zoutoplossing behandeling. NOD voorkomt cel beschadiging in cardiomyocyten die koud bewaard zijn, en resulteert in een sneller metabolisch herstel en betereoverleving enfunctionaliteit van de cellen na opwarmen. Bovendien beperkt NOD de immuunrespons in endotheel cellen en de adhesie van pro-inflammatoire cellen.
Vervolgens, een long beschermende ventilatie strategie zorgt voor een verbeterde overleving in vergelijking tot traditionele ventilatie strategieën. Traditionele ventilatie veroorzaakt meer longbeschadiging en inflammatie in hersendode donoren dan in niet hersendode donoren. Ten derde, verschillen in etiologie van hersendode donoren veroorzaken geen verschillen in de inflammatie in de longen. Snelle hersendood inductie resulteerde in verhoogde longbeschadiging. Terwijl langzame inductie leidde tot een verslechtering van de nierfunctie en tot een verhoging van de inflammatie en oxidatieve stress in het parenchym. In de lever is geen functionele verandering gevonden, terwijl inflammatie en celdood wel verhoogd waren.
Originele taal-2 | English |
---|---|
Kwalificatie | Doctor of Philosophy |
Toekennende instantie |
|
Begeleider(s)/adviseur |
|
Datum van toekenning | 13-jan.-2016 |
Plaats van publicatie | [Groningen] |
Uitgever | |
Gedrukte ISBN's | 978-90-367-8589-1 |
Elektronische ISBN's | 978-90-367-8588-4 |
Status | Published - 2016 |