Brain death and organ donation: Observations and interventions

Getransplanteerde organen uit hersendode donoren functioneren minder goed vergeleken met organen getransplanteerd uit levende donoren. Dit betekent dat hersendood de functie van organen negatief beinvloedt. Dit proefschrift beschrijft aan de hand van onderzoek met ratten, enerzijds negatieve effecten van hersendood en poogt anderzijds deze effecten te voorkomen door hersendode ratten te behandelen. Een van de negatieve effecten die wij beschrijven is gerelateerd aan de snelheid waarmee hersendood geinduceerd wordt. We laten zien dat deze snelheid bepalend is voor de mate van schade aan organen in een hersendode rat. Deze informatie kan bruikbaar zijn in de besluitvoering hoe en of een hersendode donor behandeld moet worden. Naast de snelheid van hersendood-inductie beschrijven we een verminderde anti-oxidatieve capaciteit van de nier hetgeen tot verhoogde oxidatieve stress in de nier leidt. Deze oxidatieve stress was ook afhankelijk van de sneleheid van hersendoodinductie en was het meest uitgesproken na langzame inductie. Hiernaast laten we zien dat de verhoogde oxidatieve stress in de nier gerelateerd zou kunnen zijn aan verminderde doorbloeding van de nier gedurende hersendood. Om de oxidatieve stress in de nier te voorkomen behandelden wij hersendode ratten met de anti-oxidant MnMTPyP. Naast een afname van de oxidatieve stress leidde behandeling met deze anti-oxidant ook tot een verbeterde nierfunctie. Derhalve zou de behandeling van hersendode donoren met MnTMPyP tot verbeterde transplantatie-uitkomsten kunnen leiden.