Dealing with biases : three geo-archaeological approaches to the hidden landscapes of Italy

Erosie en sedimentatie doen archeologische verspreidingskaarten Italië sterk vertekenen

Rik Feiken heeft vertekeningen door holocene geologische processen als erosie en sedimentatie onderzocht. Het onderzoek is vooral gericht op Italiaanse berggebieden en vlakten. Uit Feikens onderzoek blijkt dat erosie en sedimentatie archeologische verspreidingskaarten sterk vertekenen. Met drie benaderingen kon hij de voorkeursgebieden van bewoning in hooglanden en in de vlakte bepalen.

Feiken heeft drie verschillende geoarcheologische benaderingen bedacht en uitgewerkt. Het gaat hierbij om een systematische landschapsclassificatie voor archeologische doeleinden, een landschapsontwikkelingsmodel en paleogeografische reconstructies. De landschapsclassificatie werd gebruikt om het berglandschap in te delen in eenheden met specifieke erosie- en sedimentatiepotentiëel. Het in het proefschrift gepresenteerde computermodel CALEROS simuleerde de landschapsontwikkeling op een tijdschaal van 6000 jaar, waarbij de interacties tussen landschap, klimaat, vegetatie en de mens werden meegenomen. En de paleogeografische reconstructies ten slotte werd systematisch geologisch en geomorfologisch onderzoek uitgevoerd. Feiken heeft het landgebruik van de Pontijnse vlakte in de Bronstijd voor het eerst systematisch onderzocht en beschreven. Door het onderzoek blijkt dat het gebied in de Bronstijd is gebruikt als landbouwgebied.