Delivery of biologicals: Sustained release of cell-specific proteins in fibrosis

Chronische ziekten worden doorgaans langdurig behandeld met medicatie die geassocieerd is met grote patiëntbelasting door bijwerkingen en toedieningsfrequentie. Fransien van Dijk’s onderzoek focuste daarom op de ontwikkeling van een patiëntvriendelijke formulering voor de behandeling van de chronische ziekte fibrose. Fibrose wordt getypeerd door overmatige afzetting van bindweefsel, dat uiteindelijk de functionele cellen vervangt. Dit bindweefsel wordt geproduceerd door myofibroblasten, gekenmerkt door opregulatie van de PDGFβ receptor (PDGFβR). Een veelbelovende strategie voor een nieuwe, effectieve therapie met minder bijwerkingen is de celspecifieke afgifte van geneesmiddelen in myofibroblasten via de PDGFβR, middels koppeling van een geneesmiddel aan een PDGFβR gestuurde geneesmiddeldrager. Het eerste doel van haar project was om alle ontwikkelde PDGFβR gestuurde eiwitconstructen te evalueren en meer inzicht te krijgen in het werkingsmechanisme van een potentieel antifibrotisch geneesmiddel (Fibroferon). Van Dijk’s onderzoek heeft aangetoond dat verschillende therapeutisch actieve eiwitten in de myofibroblast kunnen worden afgeleverd via de PDGFβR. Een andere uitdaging bij de uiteindelijke toepassing van therapeutische eiwitten is de toedieningsvorm. Intraveneuze injectie belast patiënten behoorlijk bij frequente toediening. Daarom heeft Van Dijk gewerkt aan polymere microsferen die langdurig en geleidelijk een therapeutisch eiwit afgeven. Het tweede doel van haar onderzoek was erop gericht een formulering met gereguleerde afgifte van PDGFβR gestuurde constructen te ontwikkelen. Binnen 1 dag na injectie van de ontwikkelde formulering werd een constante bloedwaarde van het geneesmiddel bereikt, die lang genoeg aanhield voor een antifibrotisch effect in het zieke orgaan. Hiermee komt de klinische toepassing van de gereguleerde afgifte van een celspecifiek, antifibrotisch geneesmiddel een stap dichterbij.