Samenvatting
Chronische nierschade is een volksgezondheidsprobleem en wordt in verband gebracht met een hoog risico op dialyse, niertransplantatie en cardiovasculaire ziekten. Tot op heden zijn weinig interventies bewezen effectief gebleken in het vertragen van de progressie van de daling in de nierfunctie. Nieuwe therapeutische strategieën zijn dus gewenst om de hoge medische behoefte van chronische nierschade aan te pakken.
Klinische uitkomststudies zijn nodig om de werkzaamheid en veiligheid van een geneesmiddel te bepalen. De huidige gebruikte eindpunten voor chronische nierschade zijn dialyse en niertranplantatie. Aangezien het lang duurt voordat de nierziekte zover gevorderd is dat men besluit om over te gaan op dialyse of niertransplantatie zijn er grote langdurige en complexe klinische studies nodig om de werkzaamheid van nieuwe interventies vast te stellen. In dit proefschrift zijn nieuwe definities voor eindpunten van klinische studies voor chronische nierschade onderzocht met als doel om een eindpunt te vinden die eerder in het beloop van de nierziekte plaats vindt zodat in de toekomst kleinere en minder complexe studies kunnen worden uitgevoerd.
De bevindingen die in dit proefschrift zijn beschreven wijzen erop dat het optimale eindpunt in klinische studies naar de progressie van chronische nierschade, een samengesteld eindpunt moet zijn bestaande uit een daling van de nierfunctie en een klinisch zinvol eindpunt zoals dialyse of niertransplantatie. Met behulp van studies in dit proefschrift is een nieuw eindpunt gedefinieerd gebaseerd op daling van de nierfunctie, namelijk een 30% en 40% afname in de glomerulaire filtratie snelheid (eGFR). Dit eindpunt wordt momenteel gebruikt in nieuwe klinische studies naar de progressie van chronische nierschade.
Klinische uitkomststudies zijn nodig om de werkzaamheid en veiligheid van een geneesmiddel te bepalen. De huidige gebruikte eindpunten voor chronische nierschade zijn dialyse en niertranplantatie. Aangezien het lang duurt voordat de nierziekte zover gevorderd is dat men besluit om over te gaan op dialyse of niertransplantatie zijn er grote langdurige en complexe klinische studies nodig om de werkzaamheid van nieuwe interventies vast te stellen. In dit proefschrift zijn nieuwe definities voor eindpunten van klinische studies voor chronische nierschade onderzocht met als doel om een eindpunt te vinden die eerder in het beloop van de nierziekte plaats vindt zodat in de toekomst kleinere en minder complexe studies kunnen worden uitgevoerd.
De bevindingen die in dit proefschrift zijn beschreven wijzen erop dat het optimale eindpunt in klinische studies naar de progressie van chronische nierschade, een samengesteld eindpunt moet zijn bestaande uit een daling van de nierfunctie en een klinisch zinvol eindpunt zoals dialyse of niertransplantatie. Met behulp van studies in dit proefschrift is een nieuw eindpunt gedefinieerd gebaseerd op daling van de nierfunctie, namelijk een 30% en 40% afname in de glomerulaire filtratie snelheid (eGFR). Dit eindpunt wordt momenteel gebruikt in nieuwe klinische studies naar de progressie van chronische nierschade.
Vertaalde titel van de bijdrage | Evaluatie van renale eindpunten in nefrologische klinische studies |
---|---|
Originele taal-2 | English |
Kwalificatie | Doctor of Philosophy |
Toekennende instantie |
|
Begeleider(s)/adviseur |
|
Datum van toekenning | 8-nov.-2017 |
Plaats van publicatie | [Groningen] |
Uitgever | |
Gedrukte ISBN's | 978-94-034-0154-6 |
Elektronische ISBN's | 978-94-034-0153-9 |
Status | Published - 2017 |