From cybercrime to cyborg crime: An exploration of high-tech cybercrime, offenders and victims through the lens of Actor-Network Theory

Universiteiten die worden gehackt, computersystemen die worden gegijzeld of tot ‘zombies’ gemaakt, servers van Internetproviders die worden gebombardeerd, we worden bijna dagelijks wel geconfronteerd met cybercrime en haar gevolgen. Deze meer technische vormen van criminaliteit wijken op verschillende fronten af van traditionele criminaliteit, in het bijzonder waar het gaat om hun digitale, geautomatiseerde en virtuele karakter. Binnen de criminologie is er dan ook volop discussie over de vraag of theoretische vernieuwing wel of niet noodzakelijk is. In dit proefschrift wordt gesteld dat bestaande criminologische benaderingen de mens nog te centraal stellen bij het verklaren van criminaliteit en een nog te passieve rol aan technologie toekennen. Vanuit deze optiek exploreert het proefschrift het theoretische potentieel van Bruno Latours actor-netwerktheorie (ANT), een benadering die specifiek oog heeft voor de verweving van mens en machine en ook actorschap aan technologie toekent. In het proefschrift is ANT in verschillende empirische casestudies onderzocht, namelijk de analyse van een botnet, een etnografische studie naar hackers en de analyse van drie vormen van cyber-slachtofferschap (ransomware, botnets en virtuele diefstal). Deze studies hebben geresulteerd in een alternatief perspectief op cybercrime, aangeduid als het ‘cyborg crime’ - perspectief. Dit perspectief stelt voorop dat cybercrime niet louter als een menselijk product kan worden beschouwd, maar gegenereerd wordt door een interactief netwerk van mens en machine. Het proefschrift levert hiermee een bijdrage aan de steeds pranger wordende vraag hoe hedendaagse technologische ontwikkelingen onze wereld veranderen en in hoeverre we onze theoretische grenzen moeten verleggen.