Macrophages: the overlooked target for pulmonary fibrosis and COPD

Macrofagen zijn immuuncellen die in grote getalen in de longen aanwezig zijn om een eerstelijns verdediging te vormen tegen ingeademde bedreigingen. Om de longen te beschermen tegen de vele verschillende bedreigingen, maken macrofagen stoffen die indringers neutraliseren, maar die ook schade aan het eigen longweefsel kunnen veroorzaken. Om blijvende schade te voorkomen, stimuleren macrofagen daarom ook weefselherstel en remmen ontstekingen. Als deze functies echter niet goed op elkaar afgestemd worden, kunnen er veranderingen in het longweefsel ontstaan die bijdragen aan het ontwikkelen van ziekten als chronisch obstructief longlijden (COPD) of longfibrose.

Bij COPD dragen macrofagen bij aan het afbreken van weefsel dat alle cellen in de longen verbindt, het zogenoemde bindweefsel, waardoor er longweefsel verloren gaat. Bij longfibrose, daarentegen, stimuleren macrofagen juist de aanmaak van teveel bindweefsel waardoor de longen heel stijf worden en ademen moeilijk wordt. In verschillende studies hebben we macrofagen en hun functies gekarakteriseerd bij patiënten met COPD of longfibrose en vergeleken met macrofagen van controle-individuen. Deze kennis is vervolgens gebruikt om bepaalde functies van macrofagen te veranderen om vast te stellen of dit mogelijk therapieën zouden kunnen zijn voor een toekomstige behandeling van COPD of longfibrose.

Door onze studies weten we nu dat het systeem dat de hoeveelheid bindweefsel in botten reguleert, ook aanwezig is in de longen. Deze nieuwgevonden paralellen tussen bot en long kunnen bijdragen aan het ontwikkelen van nieuwe, macrofaag-georiënteerde geneesmiddelen tegen COPD en longfibrose. Daarnaast kan deze kennis bijdragen aan de ontwikkeling van nieuwe biomarkers die iets zeggen over het verloop van deze ziekten.