Novel approaches in diabetic nephropathy

Dit proefschrift laat zien dat het carnosinase-1 gen (CNDP1) voorspellend is voor het risico op eindstadium nierfalen bij patiënten met type 1 diabetes. In tegenstelling tot de bevindingen van cross-sectionele studies bij patiënten met type 2 diabetes, blijkt de homozygote variant voor het laagste aantal leucines (5L-5L) in het CNDP1 gen niet te beschermen tegen achteruitgang van nierfunctie bij patiënten met type 2 diabetes. Vrouwen met 5L-5L lijken een verhoogd risico op cardiovasculaire mortaliteit te hebben vergeleken met vrouwen met andere varianten. Deze bevinding kan van invloed zijn geweest op de resultaten van cross-sectionele studies. Prospectief onderzoek is noodzakelijk om een beter inzicht te krijgen in de rol van het CNDP1 gen bij diabetische nefropathie. De rol van ACE I/D SNP als genetische risicofactor voor het ontwikkelen van albuminurie bij patiënten met type 2 diabetes kunnen aantonen. Een recent beschreven SNP in het CCR2 (CCR2 V64I) is echter niet voorspellend gebleken voor het risico op het ontstaan van albuminurie. Analyse van eiwitten en collageenfragmenten in de urine (urine-proteomics) is een bruikbare diagnostische methode voor diabetische nefropathie in vroeg stadium. Hierdoor is het in de toekomst wellicht mogelijk om patiënten met diabetes en een verhoogd risico op nefropathie tijdig te behandelen. De laatste conclusie van dit proefschrift luidt dat er geen bewijs is voor het gebruik van benfotiamine (een vitamine B1 derivaat) bij patiënten met type 2 diabetes, omdat het niet leidt tot vermindering van albuminurie of andere markers van nierschade.