Poor old pores: The cell’s challenge to make and maintain nuclear pore complexes in aging

Vele moleculen moeten tussen de celkern en het cytoplasma getransporteerd worden. Hiervoor zitten in de kernmembraan grote eiwitcomplexen (Kernporiecomplexen). In dit proefschrift deden we onderzoek naar de veranderingen van het kernporiecomplex en naar veranderingen in het transport tussen de celkern en het cytoplasma tijdens veroudering van bakkersgist. Voor bakkersgist is elke cel een volledig organisme. Wetenschappers onderscheiden twee soorten van cellulaire veroudering. Als een cel asymmetrisch deelt, wordt de moedercel met elke deling ouder. Dit noemen wij replicatieve veroudering, en de leeftijd van een cel wordt geteld als het aantal voltooide delingen. Cellen die niet delen, verouderen chronologisch en hun leeftijd wordt gemeten in tijd.Een deel van dit proefschrift beschrijft hoe we voor het eerst de oorzaken en de gevolgen van de veranderingen aan het kernporiecomplex tijdens de replicatieve veroudering in bakkersgist onderzocht hebben. Sommige eiwitten die belangrijk zijn voor het maken van het kernporiecomplex dalen in hoeveelheid tijdens het verouderen van de cellen en replicatief verouderde cellen hebben structuren in hun kernmembraan die lijken op verkeerd gemaakte kernporiecomplexen. We zien in oude cellen dat de uitwisseling van eiwitten tussen de celkern en het cytoplasma langzamer is dan in jonge cellen, en daarom vermoeden wij dat de verkeerd gemaakte kernporiecomplexen niet in staat zijn de uitwisseling van eiwitten mogelijk te maken. Omdat sommige onderdelen van het kernporiecomplex extreem langlevend zijn, vermoeden wij dat niet het maken van nieuwe kernporiecomplexen, maar het onderhoud van de beschikbare kernporiecomplexen een ingewikkeld proces is voor chronologisch verouderende cellen.