Self-care behaviour in terms of compliance and delay of patients with heart failure

Therapieontrouw met medicatie en leefregels (natriumarm dieet, vochtbeperking, dagelijks wegen om te controleren op het vasthouden van vocht en bewegen) heeft een ongunstig effect op prognose van patiënten met hartfalen. Verder is het ook niet goed dat patiënten lang wachten met het inschakelen van hulp bij verergering van symptomen (‘delay’). Dit onderzoek beschrijft verschillende variabelen en kenmerken van patiënten met hartfalen die verband houden met therapietrouw en delay. Hiertoe is data uit COACH (Coordinating study evaluating Outcomes on Advising and Counselling in Heart failure) benut. De complexiteit van de voorschriften bleek een bepalende factor ten aanzien van therapietrouw met medicatie, dieet, en vochtbeperking. Therapietrouw met dagelijks wegen en bewegen was op lange termijn lager dan therapietrouw met dieet en vochtbeperking. Kennis over hartfalen en voorlichting verbeterden therapietrouw met dieet en wegen, maar hadden geen effect op therapietrouw met bewegen. Ouderdom, comorbiditeit, en motivatie (het ervaren van plezier of het inzien van het belang van bewegen) waren bepalende factoren bij therapietrouw met bewegen. Patiënten met hartfalen wachten vaak lang met het inschakelen van hulp na verergering van symptomen, zelfs als ze al eens eerder zijn opgenomen voor hartfalen. Wel schakelden patiënten die een andere levensbedreigende ziekte hadden meegemaakt (hartinfarct of beroerte) eerder een hulpverlener in vergeleken met de rest van de patiëntenpopulatie. Ook bleken patiënten met depressieve klachten langer te wachten met het inschakelen van een hulpverlener. De door dit onderzoek ontdekte nieuwe inzichten zijn van belang bij het geven van adviezen ‘op maat’ om de zelfzorg van patiënten met hartfalen te verbeteren.