Sleetse formules? De visie op het verleden in de historische overwegingen van mensenrechteninstrumenten

De stelling van dit essay is dat de preambules van fundamentele mensenrechteninstrumenten, tezamen genomen, de kern bevatten van een coherente visie op het verleden. In een eerste stap worden de sterke en zwakke punten van de “preambulaire benadering van de geschiedenis” ingeschat en vier instrumenten geselecteerd uit een groep van twintig: het Handvest van de Verenigde Naties, de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, het Verdrag inzake de voorkoming en de bestraffing van genocide, en het Statuut van het Internationaal Strafhof. In een volgende stap worden de besprekingen gereconstrueerd waarin de historische overwegingen in de preambules van deze instrumenten tot stand zijn gekomen. Bij het schrijven van de historische overwegingen kozen de opstellers ofwel voor een benadering van het verleden via de recente geschiedenis ofwel voor een holistische benadering. Beide benaderingen worden geanalyseerd, toegelicht en vergeleken. In een laatste stap wordt de mensenrechtenvisie op het verleden in deze historische overwegingen onder woorden gebracht tijdens een gedachte-experiment.