The nature and nurture of female receptivity: A study in Drosophila melanogaster

Reproductie vergt samenwerking tussen een man en een vrouw om nakomelingen te produceren. Mannetjes initiëren reproductie en verleiden het vrouwtje. Vrouwtjes besluiten of ze hierop ingaan. Vrouwelijke receptiviteit, de ontvankelijkheid tot paring, bepaald dus of een paring plaatsvindt. In dit proefschrift is onderzocht welke interne en externe factoren vrouwelijke receptiviteit beïnvloeden. Wat maakt dat een vrouwtje de verleiding van het mannetje accepteert en welke genen van het vrouwtje zijn belangrijk voor het bepalen van de receptiviteit? In dit proefschrift is beschreven hoe de aanwezigheid van voedsel en sociale context vrouwelijke receptiviteit beïnvloeden en hoe deze worden waargenomen. In omgevingen met grote aanwezigheid van voedsel en andere individuen verhogen vrouwtjes de receptiviteit na paring, maar niet als maagd. Van de genen die vrouwelijke receptiviteit bepalen zijn twee gerelateerde geurreceptoren direct van belang: eentje is alleen belangrijk voor de vrouwelijke receptiviteit na paring en de ander lijkt betrokken bij receptiviteit zowel voor als na paring. Daarnaast laten variatie in receptiviteit en de daarbij behorende genen zien dat de genetische architectuur voor receptiviteit voor en na paring verschillend zijn. Genen betrokken bij variatie in receptiviteit na paring lijken vaker betrokken bij processen voor leren en geheugen, terwijl genen voor maagdelijke receptiviteit betrokken zijn bij geurwaarneming. Samen laten deze resultaten zien dat receptiviteit voor en na paring verschillende mechanismen hebben. De receptiviteit na paring lijkt een complexer gedrag door de betrokkenheid van leren en geheugen en gevoeligheid voor omgevingsfactoren, wellicht om de investering in reproductie overeen te laten komen met de aanwezige bronnen.