The use of mesenchymal cells in fetal and adult tissue repair

Spina bifida is een aangeboren sluitingsdefect van de neurale buis en komt voor bij ongeveer 1 op de 2000 geboorten. Spina bifida kan leiden tot hydrocephalus, mentale retardatie, verlamming van het onderste gedeelte van het lichaam, urologische en orthopedische afwijkingen. De oorzaak van spina bifida is onbekend, maar waarschijnlijk spelen zowel genetische als omgevings factoren een rol. Doordat de neurale buis niet sluit tijdens de embryonale ontwikkeling, staat de ruggengraat bloot aan het vruchtwater. Deze blootstelling blijkt deels de oorzaak te zijn van de neurale schade ten gevolge van spina bifida. Afdekken van de open neuraal buis in een vroeg foetaal stadium zou dus schade kunnen beperken. Een klinische trial uitgevoerd in de VS heeft twee behandelingsmethodes met elkaar vergeleken: postnatale sluiting van het neuraal buis defect en foetale sluiting van het defect. Patiënten die foetaal behandeld zijn lieten een betere neurale uitkomst zien, maar foetale chirurgie leidde ook tot een hogere kans op premature geboorte. Dus hoewel deze patiënten een betere neurale uitkomst hadden, is het noodzakelijk dat er nieuwe strategieën ontworpen worden om foetale therapie voor spina bifida te verbeteren. Een veelbelovende aanpak hiervoor kan tissue engineering zijn. Het doel van dit proefschrift was om meer inzicht te krijgen in de cellulaire processen die betrokken zijn bij foetale en adulte wondheling. De hiermee verkregen kennis kan gebruikt worden om nieuwe therapieën te ontwikkelen voor bijvoorbeeld spina bifida.