Treating planning flows in patient flows

Het goed aansturen van zorgprocessen is van essentieel belang in de moderne gezondheidszorg. Dit proefschrift richt zich op het uitbreiden van het kennisbestand omtrent patiëntenstromen en logistieke besluitvorming in ziekenhuizen en draagt bij aan de literatuur op het raakvlak van zorgmanagement en operations management. In dit proefschrift richten we ons op de afstemming tussen het aanbod van zorg en de vraag naar zorg vanuit een supply chain perspectief en focussen ons de planning en beheersing van patiënten in een zorgproces. In een zorgproces stromen patiënten door van de ene capaciteit naar de andere, welke niet noodzakelijkerwijs tot dezelfde afdeling behoren. De motivatie achter dit proefschrift ligt in het feit dat de aansturing van deze betrokken capaciteiten vaak wordt uitgevoerd ongeacht het zorgproces van een patiënt. Dit resulteert in onnodige en excessieve wachttijden. Dit proefschrift draagt bij aan het verbeteren van de doorstroming van patiënten en daarmee aan de productiviteit van een ziekenhuis (Litvak, 2009; Villa et al., 2009). De doelstelling in dit proefschrift is: uitbreiding van de kennis over de aansturing van patiëntenstromen door middel van het analyseren van zowel de oorzaken als de gevolgen van integratie in ziekenhuizen. Gemotiveerd door hiaten in de literatuur zijn er drie empirische studies ondernomen. Ieder van deze studies is gebaseerd op een multi-case studie methodologie. Een kort overzicht van de literatuur Het verbeteren van de doorstroom van patiënten zou een gezamenlijk doel moeten zijn van alle afdelingen betrokken in een zorgproces. Haraden en Resar (2004) beargumenteren dat wanneer verbeteringen in doorstroom van een gedeelte van een zorgproces worden doorgevoerd, de prestaties van andere, afhankelijke afdelingen geschaad kunnen worden. Echter, van oorsprong hebben de meeste ziekenhuizen een functionele organisatorische structuur gebaseerd op specialisaties (Lega en DePietro, 2005). Deze functionele organisatie zorgt juist voor een benadering van het primaire proces van een ziekenhuis als een verzameling van individuele capaciteiten of verantwoordelijkheidsgebieden (Roth en Van Dierdonck, 1995).