Visual pathway morphometry in visual field defects

Het gezichtsvermogen is een cruciale sensorische functie voor de mens. Mensen hebben een gezichtsveld dat van boven naar beneden en van links naar rechts bijna een gebied van 180 graden omvat. Hierdoor zijn zij zich constant bewust van hun omgeving. Het centrale deel van het gezichtsveld, de fovea of macula, wordt gebruikt voor nauwkeurige visuele taken zoals lezen, het waarnemen van details van een object of het herkennen van kleuren. De rest van het gezichtsveld, ook wel het perifere gezichtsveld genoemd, geeft ons overzicht en stelt ons in staat om beweging waar te nemen. Het stelt ons ook in staat om nog wat zien wanneer er weinig licht is. ! Het netvlies is een laag met zenuwcellen aan de achterkant van het oog. Het netvlies vangt het licht op dat binnenvalt in het oog en zet dit om in een neuraal signaal. Net als andere lichaamsfuncties kan het netvlies, en daarmee het gezichtsveld, worden aangetast door ziektes. Het centrale gezichtsveld kan aangetast worden door maculadegeneratie, waarbij de zenuwcellen in het centrale deel van het netvlies beschadigd worden. Bij de oogziekte glaucoom wordt vooral het perifere deel van het netvlies aangetast. Met behulp van MRI (magnetic resonance imaging) hebben we beelden gemaakt van de hersenen van patiënten met deze oogziekten. Na een uitgebreide bewerking van deze beelden konden we de inhoud van delen van de hersenen van verschillende patiënten- en controlegroepen vergelijken. Hierbij hebben we specifiek gekeken naar de visuele banen. Dat is het deel van de hersenen waar de visuele informatie van het oog wordt doorgegeven naar het deel van de hersenen dat betrokken is bij het zien (de visuele cortex). URL for Chapter 2: http://brain.oxfordjournals.org/content/132/7/1898.